مبانی نظری و پیشینه تحقیق تعاریف و نظریه روان شناسی مثبت گرا
مبانی نظری و پیشینه تحقیق تعاریف و نظریه روان شناسی مثبت گرا مبانی نظری و پیشینه تحقیق تعاریف و نظریه روان شناسی مثبت گرادانلود مبانی نظری و پیشینه تحقیق تعاریف و نظریه روان شناسی مثبت گرا مبانینظریوپیشینهتحقیقتعاریفونظریهروانشناسیمثبت-------
مبانی نظری و پیشینه تحقیق تعاریف و نظریه روان شناسی مثبت گرا
فرمت فایل دانلودی: .zipفرمت فایل اصلی: .doc
تعداد صفحات: 50
حجم فایل: 0
قیمت: 57200 تومان
بخشی از متن:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 50 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
فصل چهارم: یافته های پژوهش /1
1
امیدواری
فصل چهارم: یافته های پژوهش /2
2
پیشینه نظری
۱-۲- تعریف روان شناسی مثبت گرا
درسالهای اخیر حوزه ی روان شناسی شاهد ظهور رویکردی جدید هرچند با سابقه ای کهن به نام روان شناسی مثبت گرا Positive Psycology
بوده است که به جای پرداختن به ترمیم آسیب ها و اختلالات روانی به مطالعه ی نقاط قوت و کمالات انسانی و به طور کلی ابعاد مثبت وجود آدمی پرداخته است و در پی آن است که از نقاط قوت انسان ها به عنوان سپری علیه بیماری های روانی استفاده نماید (بردبار و همکاران، ۱۳۹۴). بر اساس نظر سلیگمن Seligman
، روانشناسی طی ۶۰ سال گذشته به طور گسترده ای تبدیل به علم درمان شده است و روان شناسان باید به فهم آن چیزهایی بپردازند که زندگی را ارزشمند می سازد. روانشناسی مثبت، شاخه ی به نسبت نوینی از روان شناسی است که به افزایش توانایی های مثبت روان شناسی در جامعه و توانمدسازی افراد در مقابل تنش های روانی پیش روی افراد می پردازد(ابراهیمی و همکاران،۱۳۹۲).
۲-۲- مولفه های روان شناسی مثبت گرا
۱-۲-۲- شادکامی
از عهد باستان به احساسات مثبت انسان از جمله شادکامی توجه شده است. به عقیده ی ارسطو Aristotle
دست کم سه نوع شادکامی وجود دارد؛ پایین ترین سطح شادکامی همان لذت است. در سطح بعد عقیده مردم عادی است که شادکامی را معادل موفقیت و کامیابی می دانند و در بالاترین سطح شادکامی مورد نظر ارسطو شادکامی ناشی از معنویت قرار می گیرد. به عبارت دیگر ارسطو شادکامی را عبارت از زندگی معنوی می داند و افلاطون Plato
آن را حالت تعادل میان سه عنصر استدلال، هیجان و امیال ارزیابی می کند. از دیدگاه روان شناسان دو نوع شادکامی وجود دارد: نوعی از آن از رهگذر شرایط محسوس زندگی همچون زناشویی، تحصیل، شغل، آسایش و به طور کلی امکانات مالی و رفاهی حاصل می شود که به آن وجه عینی شادکامی می گویند و نوع دیگر آن متاثر از حالات درونی و ادراکات شخصی است که از آن به شادکامی ذهنی یا احساس شادکامی تعبیر می شود. بر این اساس، شادکامی بر نگرش و ادراکات شخصی مبتنی است و بر حالتی دلالت می کند که مطبوع و دل پذیر است و از تجربه ی هیجان های مثبت و خشنودی از زندگی نشئت می گیرد(خسروی، قمرانی و بردیده، ۱۳۸۹).