مبانی نظری صادرات

2006‏)‏.
‏اگرچه امروزه تجارت نمی‏‌‏تواند به تنهایی به عنوان موتور رشد به حساب آید ولی هنوز هم می‏‌‏تواند کمک زیادی به کشورهای درحال توسعه نماید. از طریق تجارت یک کشور در حال توسعه می‏‌‏تواند از یک نقطه غبر کارا به نقطه بهینه تولید برسد. به علاوه با وجود تجارت امکان تقسیم کار درجهت تخصصی کردن آن و صرفه های اقتصادی مقیاس فراهم می‏‌‏شود ‏(Lachenmaier:2004‏)‏.
‏تجارت بر حسب صادرات و واردات تعریف می‏‌‏شود و در حالت کلی دو رویکرد بر حسب عوامل تعیین کننده عملکرد صادرات وجود دارد:
‏الف- بر پایه عوامل اولیه تولید
‏رویکردی است که مزیت نسبی بنگاه‏‌‏ها بر اساس عوامل تولید اولیه تعیین می‏‌‏شود. در این حالت مزیت نسبی از طریق وجود انحصار طبیعی، بر پایه فراوانی عوامل اولیه تولید و ثبات فناوری بنا شده است.
‏ب- بر پایه فناوری
‏رویکردی است که مزیت نسبی بر پایه کیفیت محصولات بنگاه‏‌‌‏ها و خدمات اولیه قرار می‏‌‏گیرد. در این رویکرد عملکرد صادرات روی سرمایه‏‌‏گذاری بنگاه‏‌‌‏ها در بکارگیری فناوری جدید، موجب توسعه محصولات جدید خواهد شد‏ ‏(Ozliclik: 2000‏)‏.
‏تجارت خارجی، منبع تامین درآمدهای ارزی برای سرمایه گذاری و جذب فناوری‏‌‏های نوین در جهت افزایش توان تولیدی اقتصادی کشور است (ابریشمی: 1375) توجه‏ ‏به‏ ‏صادرات‏ ‏غیرنفتی‏ ‏و‏ ‏اقدامات‏ ‏مؤثر‏ ‏در‏ ‏جهت‏ ‏بهبود‏ ‏آن‏ ‏نیازمند‏ ‏ایجاد‏ ‏محیط رقابتی‏ ‏برای‏ ‏پیشبرد‏ ‏آن‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏این‏ ‏امر‏ ‏خود‏ ‏حضور‏ ‏گسترده‏‌‏تر‏ ‏در‏ ‏بازارهای‏ ‏جهانی‏ ‏به‏ ‏ویژه عضویت‏ ‏در‏ ‏سازمان‏ ‏تجارت‏ ‏جهانی‏ ‏را‏ ‏ناگزیر‏ ‏می‏‌‏سازد‏. ‏از‏ ‏آنجا‏ ‏که‏ ‏تجارت‏ ‏در‏ ‏اقتصاد پیچیدة‏ ‏جهان‏ ‏امروز،‏ ‏تجارتی‏ ‏در‏ ‏شرایط‏ ‏مساوی‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏عرصة‏ ‏رقابت‏ ‏کامل‏ ‏نیست‏ ‏و‏ ‏موفقیت در‏ ‏آن‏ ‏بدون‏ ‏تدوین‏ ‏سیاست‏‌‏های‏ ‏استراتژیک‏ ‏تجاری‏ ‏توسط‏ ‏مدیران‏ ‏اجرایی‏ ‏تقریباً‏ ‏محال می‏‌‏نماید،‏ ‏پیشرفت‏ ‏مداوم‏ ‏و‏ ‏ارتقای‏ ‏تجاری،‏ ‏حضور‏ ‏فعال‏‌‏تر‏ ‏درعرصه‏ ‏تجارت‏ ‏جهانی‏ ‏و‏ ‏روبرو شدن‏ ‏با‏ ‏راهکار‏ ‏کشورهای‏ ‏دیگر‏ ‏را‏ ‏می‏‌‏طلبد‏. ‏بنابراین‏ ‏انضباط،‏ ‏قانون‏ ‏مندی‏ ‏و‏ ‏ثبات‏ ‏در‏ ‏روابط اقتصادی‏ ‏بین‏ ‏المللی‏ ‏کشور‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏تبع‏ ‏آن‏ ‏سیاست‏‌‏ها،‏ ‏برنامه‏‌‏ها،‏ ‏مقررات‏ ‏و‏ ‏قوانین،‏ ‏تصمیمات‏ ‏و روابط‏ ‏و‏ ‏فعالیتهای‏ ‏اقتصادی‏ ‏داخل،‏ ‏نخستین‏ ‏و‏ ‏مهمترین‏ ‏فایدة‏ ‏عضویت‏ ‏ایران‏ ‏در‏ ‏سازمان تجارت‏ ‏جهانی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏این‏ ‏خود‏ ‏باعث‏ ‏می‏‌‏شود،‏ ‏در‏ ‏میان‏ ‏مدت‏ ‏شرایطی‏ ‏را‏ ‏ایجاد‏ ‏کنیم‏ ‏که با‏

 

-------