تصمیمهایمالی مدیریت برای بهبود وضع مالی شرکت مهم و حیاتی است، اما تصمیم های نابخردانه می تواند در نهایت منتج به ورشکستگی شرکت گردد. به نظر جفرسون (2001)" برای یک واحد تجاری جدید هیچ چیز مهمتر از فراهم کردن سرمایه نیست"با این وجود، شیوه تأمین وجوه نقد اثر زیادی بر موفقیت یک مؤسسه دارد. ایناستدلال نه تنها برای واحدهای تجاری جدید، بلکه برای همه واحدهای تجاری قابل اعمال است. این که چگونه شرکت ها ترکیبی از بدهی و سرمایه را در ساختار سرمایه خود انتخاب می کنند، بستگی به عوامل مختلفی از جمله، ویژگی های شرکتی، اقتصاد، دیدگا هها و اهداف مدیران دارد . ادبیات مالی چشم اندازهای متفاوتی را در مورد چگونگی اتخاذ تصمیمات ساختار سرمایه مدیران فراهم می کنند. ساختار سرمایه شرکت ها در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت محسوسی دارند، لذا مدیران ناگزیرند به هنگام تصمیم گیری در مورد ترکیب بهینه ساختار سرمایه، از عوامل مختلفی نظیر عوامل اقتصادی و ویژگیهای شرکتیاستفاده کنند و باید تصمیم گیری های مربوط به تأمین مالی و آثاری که این عوامل بر ساختار سرمایه می گذارند، مورد توجه قرار دهند. علاوه بر این، مدیران مالی برای ایجاد ساختار مالی مناسب باید ویژگی های درونی شرکت وعوامل اقتصادی را مد نظر قرار دهند و با توجه به این متغیرها در پی حداکثرکردن ارزش شرکت باشند . در این راستا، شناخت عوامل اقتصادی و ویژگی های شرکتی که در ساختار سرمایه شرکتها تأثیر گذار هستند، دارای اهمیت زیادی است، زیرا با در نظر گرفتن این عوامل و ویژگی ها و میزان تأثیر آنها در ساختار سرمایه میتوان شرکت ها را در تعیین یک ساختار سرمایه مطلوب کمک نمود.هدف مهم اکثر شرکت ها ایجاد ارزش برای سهامداران و حداکثر کردن آن است. محققان مالی زیادی به این نتیجه رسیده اند که ارزش شرکت، نتیجه جریان نقدی آزاد و میانگین موزون هزینه سرمایه  (WACC) آن شرکت است. استدلال آنهااین است که به منظور حداکثر کردن ارزش شرکت، مدیریت نیاز دارد تا در داراییها به منظور ایجاد جریان نقدی سرمایه گذاری کند. به منظور تأمین وجوهنقد مورد نیاز راههای ممکن و متفاوتی در مقابل مدیر قراردارد. اگر مدیریت قادر باشد تا ترکیب مالی بهینه ای ازبدهی و سرمایه (ساختار سرمایه بهینه) را انتخاب کند، میتواند هزینه سرمایه را حداقل و قیمت سهام راحداکثر کند. نتیجه نهایی، حداکثر کردن ثروت سهامداران و متعاقباً ارزش شرکت است. هدف اساسی مدیریت شرکت ها حداکثر نمودن ارزش بازار سهام؛ یعنی ثروت سهامداران درشرکت های سهامی است. لذا در این راستا، وظایف مدیریت مالی شرکت ها به سه دسته تصمیمات سرمایه گذاری، تامین مالی و تقسیم سود قابل تفکیک است. تصمیمات تأمین مالی که در نهایت بافت یاساختار مالی شرکت را تعیین می کند، از اهمیت چشمگیری برخوردار است، زیرا چنین تصمیماتی منجر به دستیابی شرکت به "ساختار بهینه سرمایه "می گردد .

 

تأمینمالی ازطریق انتشارسهام عادی واستفاده ازسودانباشته نیزازیک لحاظ ویژگی مشترک دارندزیرا هردو معرف وجوه اعطایی توسط صاحبان واحدانتفاعی (درمقایسه بااعطاکننده،اعتبارووام وسهامداران ممتاز)می باشد.تحقیقات انجام شده درموردروشهای تأمین مالی واحدانتفاعی بزرگ درکشورهای صنعتی نشان می دهدکه دردرجه اول،منبع اصلی تامین مالی سودانباشته است دردرجه دوم وپس ازسودانباشته، استقراض منبع عمده وجوه موردنیازواحدهای انتفاعی محسوب می شود.اگرچه سهام عادی وسهام ممتاز درمقایسه بادومنبع اول،وجوه کمتری راتأمینمی کنندامااین دو منبع ازدیدگاه واحدانتفاعی دریک دوره معین حائزاهمیت است.(شباهنگ،1384)

و...