مبانی نظری وپیشینه پژوهش اختلال اضطراب اجتماعی
مبانی نظری وپیشینه پژوهش اختلال اضطراب اجتماعی مبانی نظری وپیشینه پژوهش اختلال اضطراب اجتماعیدانلود مبانی نظری وپیشینه پژوهش اختلال اضطراب اجتماعی مبانینظریوپیشینهپژوهشاختلالاضطراباجتماعیمبانینظریوپیشینهپژوهشاختلالاضطراباجتماعی-------
مبانی نظری وپیشینه پژوهش اختلال اضطراب اجتماعی
فرمت فایل دانلودی: .zipفرمت فایل اصلی: .docx
تعداد صفحات: 44
حجم فایل: 197
قیمت: 55310 تومان
بخشی از متن:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 44 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
2-1-1- اختلال اضطراب اجتماعی
امروزه کارکرد جوامع بیش از پیش بر موقعیتهای اجتماعی و شبکههای ارتباطات بین فردی متکی است تا آنجا که حضور در موقعیتهای اجتماعی و عملکردی تقریباً اجتناب ناپذیر است. در شرایطی که ارزیابی شدن مؤلفه اساسی چنین موقعیتهایی محسوب میشود، تجربه نسبی اضطراب معمول و متداول شناخته میشود؛ اما در صورتی که فرد در موقعیتهای اجتماعی یا عملکردی ترسی شدید و مداوم را تجربه کند و این ترس در احساسات و عملکرد وی تداخل ایجاد کند، اختلال اضطراب اجتماعی مطرح میشود (سادوک و سادوک، 2007). اختلال اضطراب اجتماعی با دو زیر طبقه تشخیصی معرفی شده است:
1) اختلال اضطراب اجتماعی منتشر Generalized Social Anxiety
. برای افرادی تشخیصگذاری میشود که دربرابر بسیاری از موقعیتهای اجتماعی دچار اضطراب میشوند.
2) اختلال اضطراب اجتماعی خاص Specific Social Anxiety
. مبین اضطراب فرد در یک موقعیت اجتماعی خاص یا موقعیتهای محدودی است (هوک Hook
و والنتینر Valentiner
، 2002).
همان طور که مشخص است این اختلال از دیگر انواع اضطرابها یا هراسها پیچیدهتر محسوب میشود چرا که حول محور ترس از رویدادهای غیرقابل مشاهده مانند ارزیابی منفی، انتقاد و یا طرد از جانب دیگران شکل گرفته است و از طرفی فرد مضطرب با اجتناب از موقعیتهای اجتماعی فرصت مقابله موثر با اضطرابهای خود را از دست میدهد.
2-1-1-1- سیر و شیوع اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی شروع زودهنگامی دارد و اغلب اوایل و میانه دهه دوم زندگی قبل از 18 سالگی بروز مییابد (رپی و اسپنس Spence
، 2004). شروع اختلال ممکن است تدریجی و یا ناگهانی و به دنبال یک تجربه تنشزا و تحقیرکننده باشد. سیر اختلال پیوسته و مداوم است ولی ممکن است شدت آن در بزرگسالی کاهش یابد (کاشدان Kashdan
و هربرت، 2001، به نقل از استوار، 1386). طول مدت اضطراب اجتماعی درمان نشده صرف نظر از اینکه از نوع منتشر یا خاص باشد، حدوداً 20 سال گزارش شده است (ویچن Wittchen
، فیوسیچ