مبانی نظری درخود ماندگی(اتیسم)

بخشی از متن:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 29 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏اتیسم (autism‏)
‏مبانی نظری درخود ماندگی(اتیسم)
‏اتیسم (درخود ماندگی )
‏اتیسم برای اولین بار در سال 1943 توسط یک روانپزشک آمریکایی به نام لئو کانر بعد از بررسی یازده کودک که از نظر او کاملا با کودکان دیگر از لحاظ نشانگان اختلال متفاوت بودند ، توصیف شد. از نظر کانر سیمای اصلی این اختلال ناتوانی کودکان مبتلا در برقراری ارتباط با دیگران از بدوتولد و دوری گزینی و تنهایی آنهاست .کانر برای توصیف این تنهایی شدید از واژه در خود ماندگی ( اتیسم ) به معنای جذب نشدگی در فعالیت های ذهنی بهره گرفت .از زمانی که کانر سیمای اصلی اوتیسم را تشریح نمود ، بحث و عدم توافق های بسیار متوجه نشانه های مرضی که دقیقا برای تشخیص اتیسم لازم است گردیده است . آیزنبرگ (1956) پس از مطالعه 120 کودک اوتیستیک ضمن تایید ویژگی های قبلی ، انزوا طلبی و اصرار در یکسانی و یکنواختی محیط را به عنوان بر جسته ترین صفات این اختلال که به سندرم کانر نیز معروف بود ، مطرح ساخت.تا اینکه به علت پیچیدگی و مبهم بودن امر تشخیص ، کمیته ای در انگلیس تحت سرپرستی دکتر میلدرد گرک تشکیل و نکاتی را که شرایط در خود ماندگی دوران کودکی را مشخص می کرد ، مطرح ساختند .سرانجام ، علی رغم اختلاف نظر متخصصان ، ویژگی هایی همانند رفتارهای خود - بر انگیزنده و خود - آسیب رسان برای این اختلال مطرح شد.
‏

 

پرداخت با کلیه کارتهای عضو شتاب امکان پذیر است.